Désolé, cet article est seulement disponible en Néerlandais.
Eind dit jaar opent er een gebruikersruimte aan Lemmonier, waar verslaafden in een gecontroleerde omgeving drugs kunnen innemen. Er is al veel over gediscussieerd, bij burgers en binnen de politiek, maar een vergeten stem is die van de drugsverslaafden zelf.
BRUZZ laat laatste week elke dag een gebruiker aan het woord in crisiscentrum Transit in Schaarbeek.
De eerste getuigenis is die van Mohammed.
▶️ Getuigenis van een drugsverslaafde (1): ‘Alsof mijn verslaving op mijn voorhoofd staat’
Axel is gebruiker in crisiscentrum Transit in Schaarbeek en doet z’n verhaal. « Ik gebruik amfetamines, cocaïne, heroïne, geneesmiddelen, ecstasy, lsd… De dag waarop ik helemaal drugsvrij ben, zal ik weer moeten herontdekken wie ik eigenlijk ben. »
▶️ Getuigenis van een drugsverslaafde (2): ‘Ik voel vooral schaamte’
Mehdi is zo’n gebruiker. « Door mijn verslaving heb ik veel stomme dingen gedaan. Ik ben zelfs in de gevangenis beland. »
▶️ Getuigenis van een drugsverslaafde (3): ‘Ik heb mijn eigen zoon nog nooit gezien’
Xavier is zo’n gebruiker en doet zijn verhaal. « Het is niet omdat we drugs gebruiken, dat we afval zijn. Er zijn veel verslaafden die nog hoop hebben. »
▶️ Getuigenis van een drugsverslaafde (4): ‘Sinds mijn elfde leef ik op straat’
Raf is zo’n gebruiker en doet zijn verhaal. « Ik hoop dat mijn kinderen de gelukkigste vrouwen ter wereld worden, ook al heeft men ze altijd doen geloven dat hun vader de duivel is. »
▶️ Getuigenis van een drugsverslaafde (5): ‘Alcohol is erger dan cocaïne of heroïne’
